Joan den uztailaren 14an, Arrupe Donostia Elkarteak eta Loiolaetxea Elkarteak lankidetza-hitzarmena sinatu zuten. Hitzarmenak berez ez du gauza handirik esaten, baina aldi berean asko esaten du…
Keinu sinple horren bidez, agerian utzi nahi izan da hainbat urtez lankidetzan aritu, ibili eta elkarrekin amets egin ondoren, jardunbide egoki horiek borondate ona gainditzen dutela eta guztien ongizatearen ikuspegian batzen diren konpromisoetan gauzatzen direla.
Eskerrik asko bi erkidegoei eta obrei, inplikazioagatik eta konpromisoagatik. Elkarrekin gehiago gara.
Gizarteratzeko Loiolaetxea Elkartea, Donostian kokatua, Espainiako Jesusen Lagundiaren gizarte-ekintza bat da. Gizartean baztertuta dauden edo bazterketa jasateko arriskuan dauden pertsonekin esku hartzeko programak garatzen ditu, aterki komunitarioaren pean. Ahal dela, espetxe-esperientzia du Gipuzkoako lurralde historikoan, eta Gipuzkoako Foru Aldundiarekin hitzartutako Esku-hartze Sozialeko Sarearen parte da.
Loiolaetxearen helburu nagusia, bere jarduera komunitarioaren eta esku-hartze sozioedukatiboaren bidez, egoera ahulean edo gizarte-bazterketako egoeran dauden pertsonen bizi-kalitatea hobetzea da, bizi-kalitatearen, eskubideetarako irizpidean eta autodeterminazioaren ereduan oinarrituta.
Arrupe Elkartea Loiolako San Inazio ikastetxeko aisialdi-komunitatea da. Aisialdian parte hartzeko hainbat dinamikaren bidez, ikastetxe barruko eta kanpoko jardueren bidez eta balio kristauak oinarri hartuta, Arrupe Donostiak ikasleei beren hazkunde pertsonaleko eta fedeko prozesuan laguntzea du helburu, egungo errealitatea aldatzeko eragile izan daitezen eta mundu justuagoa eta solidarioagoa eraikitzen lagun dezaten. Komunitate honek dituen 20 urteetan zehar, ikasle askok bizi izan dituzte Santiago Bideetako, Kanpamentuetako edo auzolandegietako esperientziak. Gerora, gazte horietako batzuk Erkidegoko begiraleak izan dira eta dira, jasotako guztia itzultzeko asmoz.
Arrupe Donostiaren eta Loiolaetxearen arteko hitzarmen honek aukera ematen du egoera ahulenean dauden pertsonei begirada sozial gizatiarragoa emateko, hurbiltasuna lan-tresna gisa sartuz eta eguneroko bizitzatik gizarteratzea, aurreiritziari eta etiketatzeari beldurra kenduz. Sareko lankidetza eta lan horren bidez, pertsona horien aurrean giza sentsibilitateak duen indarra azpimarratzen dugu, lagunak, neba-arrebak, seme-alabak, osaba-izebak izan daitezkeela irudikatuz, gizarte-kontzientzia eta konpromiso handiagoa sortuz egoera ahulean dauden pertsonekiko. Era berean, gure ingurune hurbilenean dauden kalteberatasun-errealitate desberdinez jabetzen gara, pertsona bakoitza zer den kontuan hartuta, hura hobetzen lagundu ahal izateko.
